Het aantal everzwijnen breidt zich jaarlijks uit in Vlaanderen. Vorig jaar werden in Vlaanderen meer dan 2000 stuks geschoten. Daar zitten de vele aangereden dieren niet eens bij.

Het is natuurlijk niet verkeerd om ze te willen verwelkomen als jachtwild, maar de clou in dit verhaal is dat het ook gasten met lasten zijn. De Vlaamse Overheid heeft daarom verschillende fauna-beheerzones ingesteld die elk een specifieke aanpak vragen. Die aanpak wordt steeds in samenspraak met de verschillende stakeholders (jagerij, gemeentes, terrein-beherende organisaties, burgers,… ) gemaakt.

De schade die de dieren met zich meebrengen, vinden we terug in landbouwgewassen, privé-eigendommen en bij verkeersongevallen. Vraag even na bij ervaren lokale jagers uit Limburg waar de everzwijnen massaal voorkomen en je zal snel horen dat de diertjes ook verantwoordelijk zijn voor nogal wat kopzorgen.

Om hun aanwezigheid en de eventuele schade zo veel mogelijk te vermijden, heeft de Vlaamse overheid het overleg binnen de Faunabeheerzones uitgebouwd. In dat overleg wordt in samenspraak met de verschillende sectoren de populatiedoelstelling vastgelegd. Op plaatsen waar momenteel nog geen (of sporadisch) everzwijnen voorkomen, wordt de populatie zo laag mogelijk gehouden om schade te voorkomen. Het beheer van everzwijnen wordt afgestemd in overleg met het ANB, de WBE's en landbouw- en natuurorganisaties.

​

​Het REBO-team werd opgericht binnen het nieuwe plan van aanpak van de Minister en staat onder toezicht van Agentschap voor Natuur en Bos. Het team heeft twee opdrachten, namelijk een lokaal meldingsnetwerk oprichten en ondersteuning van everzwijnbeheer op het terrein.  Het doel van het oprichten van het meldingsnetwerk is informatie met betrekking tot everzwijnen (zichtmeldingen en eventuele schade…) te bundelen en zo snel mogelijk bij de lokale jager te krijgen. In dit meldingsnetwerk hebben alle belanghebbenden een plaats (jagerij, gemeentes, terreinbeherende organisaties, burgers,…).