Over het algemeen reageren we als Jagersliga zo weinig mogelijk op aantijgingen vanuit het anti-jachtkamp. Als vrijwilligersorganisatie die het moet hebben van giften van sympathisanten en leden, kiezen we onze doelen heel gericht. We anticiperen doorgaans niet op anti-jagers, maar zetten ons in voor onze leden. Door educatie en vorming proberen we de jagerij in een richting te laten evolueren dat ook onze kinderen en kleinkinderen deze manier van leven kunnen ervaren op een geheel eigentijdse manier.
De mens zou de mens niet zijn als er niet van tijd tot tijd een individu de regels met de voeten zou treden. Jacht is een streng gereglementeerde bezigheid, maar ook jagers zijn mensen. Ook bij jagers zitten individuen die de wetgeving aan hun laars lappen. Ondanks het feit dat deze groep steeds kleiner wordt, zien we meer negatieve artikels in de pers. Anti-jagers roepen luider dan vroeger en sensatie levert nu eenmaal clicks en likes op. Wij willen als belangenvereniging de groeiende groep bewuste jagers vertegenwoordigen.
De Westerse mens wordt bewuster van zijn omgeving. Als echte buitenmensen juichen we deze evolutie natuurlijk toe, maar in het kielzog van deze beweging surft ook een steeds groter wordende groep mensen met een erg verstard beeld over wat natuur in Vlaanderen moet zijn. Alles en iedereen die er een andere visie op na houdt wordt gemarginaliseerd.
Zo is al meermaals onze visie over de wolf geweld aan gedaan. De Jagersliga durft tenminste formuleren wat de achterban denkt. Dat is niet extreem, dat is onze natuur. Wij vragen niet om de wolf te mogen bejagen. Het beheer van de wolf hoort een overheidstaak te zijn. We vragen in de eerste plaats om een debat. Een debat over de plaats van de wolf in Vlaanderen. Een debat waarin alles op tafel kan worden gelegd, zonder taboe, zonder heilige huisjes. Uit landen die al langer verblijdt zijn met de aanwezigheid van de wolf, blijkt dit een terechte vraag te zijn. De angst van de bewoners op het platteland is niet veroorzaakt door de mensen die kritisch zijn tegenover de aanwezigheid van de wolf. De angst is gevoed door zelfverklaarde wolvenpausen die de laatste tijd telkens hun stellingen moesten aanpassen. Plots was het een vanzelfsprekendheid dat een schuwe wolf (die we nooit te zien zouden krijgen) langs onze huizen loopt. Na de eerste wolvenaanval op een pony, veranderden pony’s plots in schaapachtige paarden. Runderen van 15-16 maanden waren plots weer kalf. De lijst is lang, maar het vertrouwen was sneller weg, dan de kemels die wolvenpausen produceerden.
Angst neem je ook niet weg door te bagatelliseren. Angst neem je weg door te luisteren. Vertrouwen krijg je door naar mensen te luisteren en slachtoffers niet als dader te bestempelen. Vertrouwen behoud je door de boodschap van deze mensen mee te nemen.
Sinds ongeveer een week worden we als jagende natuurliefhebbers opnieuw op de korrel genomen. Het tragische overlijden van Ken Moons wordt gekaapt door de anti-jachtlobby. De dood van een mens wordt gebruikt om jacht te schaden. Het maakt het leed dat de familie en vrienden nu moeten doormaken groter en het verwerken van het verdriet moeilijker.
Wij weten niet meer dan wat in de krant staat. De geschiedenis leert dat een standpunt innemen voordat het gerechtelijk onderzoek is afgerond, heel vaak tot onjuiste conclusies leidt. We weten in ieder geval wel dat het schieten van een haas na zonsondergang op 300 meter met nachtzicht (naast dat het zo goed als onmogelijk is) ook geen jacht is, maar een misdrijf. We zijn er dus van overtuigd dat de onderste steen nog niet is opgelicht. De toekomst zal hopelijk uitwijzen wat er werkelijk is gebeurd.
Nog dit: in tegenstelling tot wat meermaals in de pers kwam, is ’s nachts jagen wel degelijk legaal in Vlaanderen. De wettelijke term is bijzondere bejaging en ook enkel mogelijk op everzwijn. Nachtzicht dat op een wapen kan gemonteerd worden, is verboden. In veel van onze buurlanden is nachtzicht wel toegelaten. Het maakt de nachtjacht op het everzwijn niet alleen veiliger en efficiënter, het zorgt ook voor minder slecht geraakte dieren, door een beter te plaatsen schot.
Met weidelijke groet,
Team Jagersliga