Het probleem 'Hamster'

Blijkbaar is onze leefwereld  dermate veranderd dat oude waarden niet meer worden gerespecteerd. Recentelijk moest onze Vlaamse deelregering voor een Brusselse rechtbank verschijnen door een klacht dat zij niet genoeg heeft gedaan om conform de Europese wetgeving de hamster te herintroduceren/beschermen. De Vlaamse deelregering is daarvoor veroordeeld.

Laat ons nu even enkele punten op een rij plaatsen:

• Onze Vlaamse deelregering heeft bijna 1 miljoen Euro uitgegeven om 50 hamsters te herintroduceren. Een snelle herberekening leert ons dat dit neerkomt op 16.000€ per hamster. Van een dure ‘vogel’ gesproken.

• Men geeft werkingstoelagen aan grondbezitters om de hamsterherintroductie mogelijk te maken. In Kapelle-op-den-Bos is een eigenaar gecontacteerd om zijn grond ter beschikking te stellen aan dergelijk project. Voor zijn terrein (0,62ha) kreeg hij jaarlijks 1.134€ vergoeding en dit met een contract van 5 jaar en 2 jaar verlenging. Er werd een hamster uitgezet en één maand nadien stond het terrein vol met gaatjes en was er geen hamster meer te bespeuren. Men noemt dit fenomeen: predatiedruk. Een tijdje geleden heeft men ten zuiden van Leuven ook een dergelijk project opgestart. De plaatselijke bevolking merkte op dat er op die plek plots veel reigers en vossen werden gespot, maar hamsters heeft men er nooit gezien. Dit zijn slechts twee plekken waar men hamsterprojecten heeft opgestart. Hoeveel projecten, of beter, hoeveel hamsters zijn er op de feestdis van de predatoren geraakt?

• Het INBO heeft recentelijk een studie ‘Weidevogels onder druk’, aan onze deelregering overgemaakt. Hun conclusie: de weidevogel kan niet langer standhouden als er niets wordt gedaan aan de predatie. Trek die stelling door en je kan besluiten dat naast de weidevolgels ook de hamster deelt in de klappen.

Waar wij jagers al decennia lang aankaarten dat de predatoren onder controle moeten worden gehouden, slaagt men er binnen onze deelregering niet in dit te erkennen. Weliswaar zit achter de weerstand om dit te erkennen, de druk van organisaties die liever geen jacht zien. Volgens die organisaties zal de natuur zichzelf herstellen. Klaarblijkelijk is dat laatste een enorme misvatting.

Wat kunnen we nu uit het bovenvermelde besluiten?

• Predatiecontrole is niet de reden van de ondergang van de hamster. Neen, we spenderen niet voldoende middelen, lees kosten, om de hamster toch te laten overleven. Onze schuldenberg is nog niet groot genoeg.

• De natuur reguleert zichzelf, althans dat beweert men toch. De realiteit is wat anders.

Wat nu met de oude waarden die niet meer van toepassing zijn. Wel, ooit was of waren er twee gezegdes:

• Wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

• Een hond bijt nooit in de hand waaruit hij eten krijgt.

De subsidies die de milieuorganisaties ontvangen, investeert men best niet in de natuur, maar gebruikt men beter om de deelstaatregering voor een rechtbank te trekken. Dergelijke fondsen investeren in de natuur is van ondergeschikt belang.

Edouard Godts