Kastval voor exoten

Het feit dat u de moeite neemt om de QR-code te scannen, geeft aan dat u meer wilt weten over het gebruik van de val waar u voorstaat. Deze val is een kastval, bedoeld om invasieve exoten te vangen. Een exoot is een uitheemse soort. Dit kunnen dieren, maar ook planten, schimmels of andere specimen zijn. De meeste exoten geven geen overlast of problemen, maar een kleine groep doet dit wel. Ze voelen zich hier zo goed thuis dat ze zich op korte tijd sterk uitbreiden en voor schade of overlast zorgen. Is dit het geval, dan spreekt men van een invasieve exoot.

Een invasieve exoot is dus een exoot die om een van de volgende redenen als invasief wordt bestempeld:

- De exoot onderdrukt en eet onze inlandse fauna en/of flora.

- De exoot is een gastheer voor ziektes en plagen die schadelijk zijn voor onze inheemse fauna en flora.

- De exoot vormt een gevaar voor de volksgezondheid.

- De exoot richt economische schade aan.

Aangezien het probleem van invasieve exoten niet aan de landsgrenzen stopt, heeft het Europees milieuagentschap een lijst opgesteld met invasieve exoten. Deze lijst is dynamisch en krijgt regelmatig een update. Spijtig genoeg betekent dit voornamelijk dat er soorten bijkomen. Om de verspreiding van invasieve exoten zoveel mogelijk te beperken werkt Europa met de zogezegde drietrapsaanpak.

De drietrapsaanpak bestaat uit de volgende 3 stappen

Preventie: Exoten die niet worden gehouden, kunnen ook niet in onze natuur terechtkomen. Er zijn invasieve exoten per ongeluk geïntroduceerd, maar de meeste soorten zijn ooit ergens geplant of gekweekt en later ontsnapt. Misschien moeten we als jager kritisch durven kijken naar wat we in onze tuin planten en in ons dierenpark opnemen. We moeten dit zeker ook durven uitdragen!

Snel opsporen en ingrijpen: Als er ergens een nieuwe invasieve exoot is komen ‘aanwaaien’, is het zaak om dit zo snel mogelijk te detecteren! Hoe kleiner de populatie, des te sneller de populatie is uitgeroeid! Daarom is het belangrijk een waargenomen invasieve exoot te registreren via ‘Obsidentify’.

Uitroeien: OF toch de populatie zoveel mogelijk doen krimpen, want helaas blijkt dat uitroeien in veel gevallen niet mogelijk is.

Een van de taken van de jager is faunabeheer. Als jager proberen we de ogen en oren van het veld te zijn. Indien we een invasieve exoot waarnemen, proberen we deze uit de vrije wildbaan te nemen. Dat kan door middel van een kastval. De kastval is vooral geplaatst voor de wasbeer, maar ook de wasbeerhond is in aantocht. Kastvallen die bestemd zijn, mogen jaarrond ‘in werking’ staan, maar moet men iedere dag controleren en ongewenste nevenvangst zo snel mogelijk in vrijheid stellen.

De wasbeer: Van oorsprong komt de wasbeer uit Noord-Amerika. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd die ingevoerd voor de pelsdierfokkerij. Een wasbeer heeft een halflange peper-en-zoutkleurige vacht. Typerend is zijn zwarte gezichtsmasker en de 5 tot 7 zwarte ringen op de staart. Wasberen kunnen tot 70 cm lang worden, zonder de staart, en uitgroeien tot ruim 9 kg. Ze kennen eigenlijk weinig vijanden in onze contreien. Ze zijn nachtactief en eten ongeveer alles. Dat maakt ze erg succesvol.

Wasberen zijn predator voor een heel scala aan inheemse dieren, waardoor die een gevaar vormt voor onze eigen fauna. Door hun aanpassingsvermogen leven ze dichtbij de mens. Steeds vaker halen ze vuilnisbakken leeg, roven ze eieren of kippen, én dringen binnen in huizen. Ook kunnen ze drager zijn van de wasberenspoelworm die ook voor de mens een ernstig gezondheidsrisico inhoudt. Daarom staat de wasbeer ook op de Unielijst van invasieve exoten.

De wasbeerhond: Ondanks dat de naam anders laat vermoeden, is de wasbeerhond geen familie van de wasbeer. Het is een hondachtige, ook wel eens marterhond genoemd. Oorspronkelijk komt die voor in Oost-Azië.

Wasbeerhonden worden ruim 70 cm groot en hebben een dikke staart van 15 tot 20 cm. Hun lange vacht is beige-bruin met zwarte vlekken op de rug en de flanken. De buik en poten zijn donkerder dan de rest van het lichaam. Ze hebben donkere vlekken rond de ogen, lichte wangen en wenkbrauwstrepen.  Wasbeerhonden zijn ooit ingevoerd in Rusland voor de pelsdierfokkerij. Net als de wasbeer, zijn wasbeerhonden nachtactief. Ze eten ook zowat alles, van noten en vruchten tot knaagdieren, kuikens, eieren en vissen. Ze beconcurreren dus onze inheemse roofdieren en zijn een extra gevaar voor ons toch al kwetsbare bodembroeders. Voor de mens zijn ze ongevaarlijk, maar hun impact op onze inheemse fauna maakt dat ze op de Unielijst staan van invasieve exoten.

Team Jagersliga