Ambitie.

Sinds anderhalf jaar snuif ik regelmatig de jacht op in zoveel mogelijk facetten. Het heeft me altijd aangetrokken, maar nooit maakte ik er tijd voor. Tijd is altijd de beperkende factor en dit gaat niet alleen op voor mij, maar voor heel veel mensen zo heb ik de indruk. Ik dacht dan ook altijd dat juist dit de reden was dat ik me aangetrokken voelde tot de jacht. Het verstillen,… Alles valt weg als je met een jagend hart door het veld of door het bos loopt. Terwijl je daar loopt, zit of staat, neem je de omgeving op, op een intense manier. Hoe vaker je dit doet, hoe meer vanzelfsprekend het wordt. Je ziet meer, je ruikt meer, je voelt meer en je leert hoe je moet kijken. Graag doe ik dit alleen met Thyra, mijn hond, maar het is ook fijn in groep. Van de ervaren rotten in het vak kun je veel leren en het is ook gewoon fijn om op te trekken met mensen die min of meer op dezelfde manier in het leven staan.

De ervaren rotten,… Vroeger ging de kennis over de jacht van ‘vader op zoon’ (sorry dames), maar tegenwoordig is het van jager naar jager. Het is niet meer standaard iets dat binnen de familie blijft. Er komen steeds meer jagers, zonder uit een jagende omgeving te komen. De ervaren rotten die dikwijls fier zijn op hun kennis en kunde delen dit ook graag et de nieuwelingen, zo is mijn indruk. Als absoluut groentje begin ik steeds meer charmes te ervaren van de jacht. Eerst trok ik af en toe de wenkbrauwen eens op. Ik ervoer wel eens iets dat erg conservatief aandeed, maar ik heb mijn mening moeten bijstellen. Het is niet conservatief om bezig te zijn met het rijke verleden dat de jacht met zich meedraagt. Het getuigt van trots en fierheid dit te erkennen en dit niet te willen verliezen. Het wordt gewaardeerd en gerespecteerd. Er wordt zorg voor gedragen,…

Het tableau, de breuk, de jachthoorn, de taal, … Door buitenstaanders wordt dit als archaïsch gezien, maar het is een traditie die niet verloren mag gaan!

Thomas Linssen.