Op 24 maart 2022 werd in de plenaire vergadering van het Federaal Parlement een voorstel van resolutie aangenomen dat tot onze grote ergernis kant noch wal raakt. In een resolutie, ingediend door Vooruit-leden (socialisten) Kris Verduyckt en Melissa Depraetere, en PS-kamerlid Mélissa Hanus, wordt de regering gevraagd om geen importvergunningen meer af te leveren voor 693 (vooral Afrikaanse) wilde dieren.
Uiteraard voelt niet elke Belgische jager zich geroepen om in het buitenland trofeeën te gaan bejagen en dat is ook niet het punt van onze reactie. De manier waarop deze resolutie tot stand kwam is wel zorgwekkend en zorgt ervoor dat we met zijn allen, dus niet enkel jagers, verbouwereerd, verontwaardigd en verafschuwd moeten zijn. Het aantal juridische, ethische en deontologische onjuistheden in dit dossier zijn gigantisch.
We willen wel melden dat dit schrijven geen aanval is op parlementsleden Verduyckt, Depraetere en Hanus, noch op de volksvertegenwoordigers die deze resolutie goedkeurden, maar met deze resolutie slaat men de bal wel gigantisch mis. Het resultaat van deze resolutie heeft nefaste gevolgen voor fauna en flora in de landen waar deze dieren voorkomen.
Wat is een voorstel van resolutie? Dat is een tekst waarin het parlement de regering of de bevoegde minister oproept iets al dan niet te doen. In dit specifieke geval wordt Ecolo-minister Khatabbi gevraagd om voor 693 diersoorten niet langer importvergunningen te verlenen. Het gaat vooral om exotische dieren die bedreigd of in gevaar zijn en waarop jacht sowieso niet is toegelaten of streng aan banden ligt. De resolutie haalt haar inspiratie uit de Europese Cites lijst, die dieren in verschillende annexen opdeelt. De dieren uit Annex A, alsook 6 dieren uit annex B (nijlpaard, Afrikaanse olifant, leeuw, ijsbeer, Zuidelijke witte neushoorn en het argalischaap) uit die Europese lijst, zouden voortaan niet meer ingevoerd kunnen worden. De lijst kan kan je vinden via deze link (vanaf pagina 24).
Als moderne, jonge jachtorganisatie die haar verantwoordelijkheid opneemt en integer het debat aangaat, kunnen we uiteraard niet tegen het beschermen van ernstig bedreigde dieren zijn, maar de lijst is zeer uitgebreid en de motivatie die achter deze resolutie schuilt is allesbehalve wetenschappelijk of rationeel.
Het initiatief start midden 2021 en direct loopt het mis. Op 15 juni 2021 vinden hoorzittingen in het parlement plaats. Tot onze verbijstering wordt de jachtsector niet gecontacteerd, noch uitgenodigd. Wel aanwezig is een lid van Animal Rights. De objectiviteit van deze activistische organisatie doet vragen rijzen. Groeperingen als Animal Rights blinken vooral uit in het bespelen van de emotie en in Disneyficatie van de dierenwereld. Deze Disneyficatie gaat zo ver dat de politiek niet meer durft in te gaan tegen deze vervreemding van de echte natuur. Politici vrezen om niet meer als ecologisch-emotioneel verantwoord bestempeld te worden. Aanvankelijk werd een wetsontwerp ingediend, maar het advies van de Raad van State verwees dit terecht naar de prullenmand. Het is absoluut niet de bevoegdheid van het parlement om over de import van jachttrofeeën te beslissen, maar het parlement laat zich door zo’n overduidelijke juridische schande niet tegenhouden. De aanval op de jacht zal doorgeduwd worden. Het wetsontwerp wordt vervangen door een resolutie.
Voor de juristen: het gaat om de Europese Verordeningen nrs. 338/97 en 100/2008, artikelen 4 en 5. Dit wordt in het eerder vermelde Cites-verdrag voorgehouden aan de Europese Unie. Deze juridische en procedurele afwijking vormt, na het niet uitnodigen van de vertegenwoordigers van de Vlaamse en Waalse jachtsector op de commissie, een tweede afwijking.
Naast de Raad van State geven ook de vertegenwoordigster van de CITES-cel bij de Federale Milieu-Inspectie een negatief advies over de resolutie. Zij halen terecht aan dat dit initiatief in heel wat gevallen en voor bepaalde diersoorten zelfs tot het omgekeerd resultaat leiden kan. De FOD-financiën haalt heel wat argumenten aan die voor ‘trofeejacht' zijn en concludeert dat het echte beeld van trofeejacht allesbehalve zwart-wit is. Ze geeft aan dat trofeejacht een drijfveer is voor de lokale bevolking om aan natuurbescherming te doen en een goedkeuring van de resolutie zal dus zorgen voor meer illegale jacht en handel. Toch wordt de resolutie op 8 maart 2022 met 12 stemmen pro, en 2 onthoudingen (Vlaams Belang) door de commissie goedgekeurd. Daarna volgt de Plenaire vergadering op 24 maart. Hier wordt de resolutie door alle partijen goedgekeurd. Ook Vlaams Belang onthoudt zich niet langer.
Er is nochtans heel wat kritiek te geven op deze resolutie. Het heeft wel heel veel weg van nieuw kolonialisme en vooral hoogmoed. Waar haalt een voormalige koloniale macht het lef vandaan om op het Afrikaanse continent (het gaat voornamelijk om Afrikaanse diersoorten) de plak te gaan zwaaien? Voor deze Afrikaanse landen zijn de opbrengsten uit trofeejacht vaak bepalend voor de begroting. De hoogmoed schuilt in de verregaande gevolgen van deze resolutie. Het initiatief gaat veel verder dan het huidige EU- en CITES-verdrag. Bovendien laat deze Belgische resolutie haar ongeloof en gebrek aan vertrouwen in de goede werking van de EU en CITES blijken door veel verder te gaan dan hetgeen daar (in overeenkomst met veel Afrikaanse landen) werd vastgelegd. Deze argumenten werden ook in de commissie aangehaald, maar blijken voor dovemans oren bestemd te zijn.
Het is net door trofeejacht (of jacht in het algemeen) gecontroleerd en gecoördineerd toe te laten, dat het wild beschermd zal worden. Misschien moeilijk te geloven voor mensen zonder kennis of mensen die 15 hoog in de stad wonen, maar we gaan toch een poging wagen om het uit te leggen.
Verplaats je even in de situatie van Afrikaanse mensen. In een kurkdroge omgeving tracht je groenten en fruit te telen of probeer je geiten en schapen te kweken voor de melk en het schaarse vlees. Naast jezelf, je dieren en gewassen, leven er nog heel wat andere wilde dieren in je directe omgeving. Nu en dan verdwijnt een schaap of geit, maar de leeuw, hyena of jakhals moet ook eten. Je laat ze ongemoeid, want je weet dat trofeejagers bereidt zijn om deze dieren te komen schieten en hier dollars voor neer te tellen. De dollars van de jager zijn een veelvoud van de jaarinkomsten van je gewassen of geiten, dus neem je met plezier de bescherming van 'jouw' predatorpopulatie voor je rekening. Je behoed ze van stropers en knijpt een oogje dicht wanneer ze een geit of schaap verorberen.
Door de invoering van deze resolutie heeft de trofeejager echter geen interesse meer om een leeuw, hyena of jakhals te komen schieten en herleid je de economische waarde van deze soorten dus tot nul. De geiten, schapen en gewassen krijgen nu een hogere economische waarde dan de predator en dus gaan lokale mensen hun neerhofdieren terug zelf beschermen. Predatoren beschermen lukt niet meer en ze zullen bestreden worden om zo weinig mogelijk verlies te lijden. Daarnaast moet de lokale bevolking om evenveel te verdienen, opnieuw meer dieren kweken. Meer dieren dan wat de omgeving aankan waardoor de kwetsbare omgeving waarin zij leven, nog meer belast zal worden.
Dit is van toepassing op alle diersoorten die in het wild leven en niet enkel op predatoren. Alle dieren die de al moeilijke leefomstandigheden bedreigen, zullen hetzelfde lot ondergaan. Dit zie je ook heel duidelijk in landen die jacht reeds verboden. Dierenbestanden dalen dramatisch.
Naast de centen die de lokale bevolking van trofeejacht ontvangt, is er ook nog het vlees voor lokale consumptie, de werkgelegenheid, taxidermisten, etc. In het kort: als deze resolutie effectief uitgewerkt wordt, ontwricht je een volledig economisch model. Ook WWF is voorstander van sustainable hunting.
Een prachtig voorbeeld van de positieve effecten van trofeejacht is de Markhoor (schroefhoorngeit) in de Himalaya. Onlangs werd meer dan $400.000 aan enkele lokale gemeenschappen in Pakistan betaald om het gebied van de Markhor te beschermen! Het geld is afkomstig van slechts 4(!) jachtlicenties. Het Pakistaanse Markhor Jachtprogramma zorgde ervoor dat de soort van bijna uitroeiing enkele decennia geleden, tot een stabiele populatie van om en bij de 10.000 dieren op vandaag is gekomen. 80% van de inkomsten van deze licenties gingen naar de lokale gemeenschappen.
Daarnaast zien we dat ook het bijna uitgestorven sneeuwluipaard (markhoor is de prooi) het beter en beter doet. Trofeejacht is dus helemaal niet iets om afschuw van te hebben, wel integendeel!
Laat het dus heel duidelijk zijn dan dat deze resolutie een draak van kaliber is. Ze gaat in tegen alle wetenschappelijke adviezen en de jachtbelangenverenigingen (die meest betrokken zijn) werden gewoon genegeerd. Wie wel het woord krijgt zijn notoire anti-jachtclubjes en hun lobbyisten die inspelen op de emoties waardoor alle parlementsleden voor de resolutie stemmen. Tijdens de besprekingen werd ook aangegeven dat het hopen is op de goodwill van de minister om gehoor te geven aan de resolutie, omdat de juridische basis heel twijfelachtig is. PvdA-PTB (de communisten) vervallen tot een schandelijk discours van drogredeneringen en verwijten naar jagers. Andere parlementsleden stellen dat de resolutie vooral symbolisch zeer belangrijk is. Zo’n emotionele redeneringen en motivaties doen het Parlement (toch dé plaats bij uitstek voor democratie en rede) echt oneer aan. Als men zo ver wil gaan om jacht op een dergelijke beschamende manier te schaden, dan moet dit alle jagers zorgen baren over de toekomst van de jacht in België en de manier waarop de politiek naar ons, natuurbeheerders, kijkt…
TEAM JAGERSLIGA
Leestips:
De standpunten over trofeejacht van dr. Amy Dickman, senior research fellow bij de Wildlife Conservation Research Unit van de Universiteit van Oxford.
Hypocrisie van anti-jacht ten opzichte van Afrikaanse dieren
Trofeejacht in Afrika, een artikel (vertaald in NL) door Jens Ulrik Høgh
Hoe trofeejacht zorgt voor de vooruitgang van soorten.
Kijktip:
Comments